یا رب دل پاک وجان آگاهم ده آه شب وگریه سحرگاهم ده
در راه خود اول زخودم بیخود کن بیخود چوشدم زخودبه خود راهم ده
الهی یکتای بی همتایی. قیوم توانایی. بر همه چیز بینایی. در همه حال دانایی. از عیب مبرایی.
الهی نام تو ما را جواز. مهر تو ما را جهاز. شناخت تو ما را امان. لطف تو ما را عیان.
الهی ضعیفان را پناهی. قاصدان را بر سر راهی. مومنان را گواهی. چه عزیز است آن کس که تو خواهی.
ای کریمی که بندگان را غیر از تو دست آویز نیست.
الهی در جلال رحمانی.در کمال سبحانی.نه محتاج زمانی ونه آرزومند مکانی. نه کس به تو ماند و نه به کس مانی.
الهی هر که تورا شناخت وعلم مهر تو افروخت هرچه غیر از تو بود بیانداخت.
آن کس که تورا شناخت جان را چه کند؟
فرزند وعیال وخانمان را چه کند؟
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی
دیوانه ی تو هر دو جهان را چه کند؟
منا جات نامه خواجه عبداله انصاری
نویسنده: زهرا خاکی
